İçim susuyor yine...kalemim konuşuyor benim yerime.Acı acı süzülmeye başladım ucumdan...kan gibi,su gibi,sen gibi...Tutamadım yine beni,bu sefer daha masum galiba...Galiba çünkü yine yalan söylüyorum!Galiba çünkü yine korkuyorum.Gülme takliti yaparken fısıltılrımda ağlamak istiyorum,haberi olmasın kimselerin,yine kanımın gözyaşı takliti yaparak vücudumdan aktığını saklamak istiyorum...
Dengesiz bedenin yine mi hükmetti sana?Sağa mı döneceksin yoksa aniden mi soluna?Uyanırken yine bu yattığımız düşler uykusundan , uyanır gibi yapıp sızacak mısın yastık yerine omuzuma?durma! Hadi rol yap bir kez daha bana...
Gülmek mi?Oda neymiş?daha sessizini gördüm ben içimde,daha acımasızını işittim kulaklarımda.Tanrıydı bana gülen bu sefer!Yine koydu önüme bir labirent daha...Bu kez geçebilecek miydim duvarları arasından,zamanı yenip?Sonunda mutluluk olduğunu bile bile pes mi edecektim o karmaşık yollarda!Ne zaman pes ettim ki ben?Ne zaman ağladım kendim için?Kendim için pes etmedim,kendim için ağlamadım hiçbir zaman...Hadi benim için sen ağla birdaha...
Acı bir tokat istiyorum suratıma.Acı...Apacı...Apacı yanan bir yanaktan da acı...somut şeyler acıtmaz ki bedenimi.Soyutluklarının yaktığı kadar yakamaz hiçbir oksijen doğarken nefesimi!!!
Dök beni hadi dök biriktiğim kaba.İstediğin şekli alıyorum nasıl olsa.Tam erimeden bükme kalbimi,kırma beni ne olur bugün kırdığın gibi...
Kaç kişi becerebilir ki bunu?Kaç kişi bu kadar yetenekli?Acıtan bir ruh,kırık bir beden ve soluk bir tenle oyun oynayan bu bedeni kırabilmeyi!
Bugün parkamaklarımı hisset bedeninde okşarken karanlığını,hadi dal düşler uykumuza...Korkma beklerim ben karanlığına büründüğünde bile başucunda.Ürpermiyorum sende varsın zaten yanımda...Hadi dal ruhum düşler uykuna bir kez daha...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder